lunes, 23 de abril de 2012

 MANIFESTO A FAVOR DO AMBIENTE LECTOR NA ESCOLA
 Neste 23 de abril, Día do Libro publicamos este Manifesto de 12 puntos a favor do ambiente lector na escola.
"A iniciativa partiu de Luis Arizaleta (Navarra) e está asinado por 108 profesionais relacionados coa lectura como Francesco Tonucci, Rosa Aneiros ou Fina Casalderrey... ".
Esta información e o Manifesto que podedes ler na presentación, nola envía 
Emilio Roca do IES Pedra da Aguia.
No blog da biblioteca do seu centro podedes ler máis información.
http://pedradaaguia.blogspot.com.es/

martes, 17 de abril de 2012

"A MAIOR FLOR DO MUNDO
José Saramago 
Esta historia é un conto escrito por José Saramago. 
En español titúlase:
 “La Flor más grande del mundo”. 
No ano 2007 Juan Pablo Etcheverry fixo esta curtametraxe baseada no conto.
 Gañou o premio de Mellor Animación do Anchorage International Film Festival e foi nomeada para os Premios Goya dese mesmo ano na  categoría de Mellor Curtametraxe.
A voz é do escritor.
(Vídeo extraído de elpais.com)
 .

sábado, 7 de abril de 2012


DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFANTIL 2012

O 2 de abril celebrouse o Día Internacional do Libro Infantil. Como xa sabedes por cursos anteriores este día tan especial está promovido polo IBBY dende o ano 1967 facéndoo coincidir co nacemento de Hans Christian Andersen. 

Tamén cada ano un país integrante da Organización ten a oportunidade de patrocinar internacionalmente este Día e para elo elixe un escritor/a e un ilustrador/a do seu país para que elaboren a mensaxe dirixido aos nenos do mundo e un cartel que se distribúe por todo o mundo para celebralo e promover a lectura nas bibliotecas, nas librarías, nos centros escolares...

Este ano tocoulle a México e ao escritor, poeta, narrador e editor mexicano Francisco Hinojosa. A mensaxe dirixida a todos os nenos/as do mundo titúlase “Había una vez un cuento que contaba el mundo entero” e que podedes lelo neste blog. Tamén podedes ver o cartel do ilustrador mexicano Juan Gedovius. A mensaxe traduciuse a 40 idiomas e distribuíuse - xunto co cartel – ao menos a 76 países.
 
En Galicia e para celebrar este día organizáronse nas bibliotecas actividades comúns como a lectura do manifesto de Francisco Hinojosa e outras como conta – contos, obradoiros.... Ademais, en Pontevedra e Santiago, organizáronse dúas exposicións de libros de Hans Christian Andersen. Na biblioteca de Pontevedra todos os nenos que utilizaron o seu servizo de préstamo recibiron un libro como agasallo e en Vigo abriuse a mostra baixo o título “Peter Pan viaxa ao país dos libros”.



HABIA UNA VEZ UN CUENTO QUE CONTABA EL MUNDO ENTERO

Había una vez un cuento que contaba el mundo entero. Ese cuento en realidad no era uno solo, sino muchos más que empezaron a poblar el mundo con sus historias de niñas desobedientes y lobos seductores, de zapatillas de cristal y príncipes enamorados, de gatos ingeniosos y soldaditos de plomo, de gigantes bonachones y fábricas de chocolate. Lo poblaron de palabras, de inteligencia, de imágenes, de personajes extraordinarios. Le permitieron reír, asombrarse, convivir. Lo cargaron de significados. Y desde entonces esos cuentos han continuado multiplicándose para decirnos mil y una veces “Había una vez un cuento que contaba el mundo entero…”

Al leer, al contar o al escuchar cuentos estamos ejercitando la imaginación, como si fuera necesario darle entrenamiento para mantenerla en forma. Algún día, seguramente sin que lo sepamos, una de esas historias acudirá a nuestras vidas para ofrecernos soluciones creativas a los obstáculos que se nos presenten en el camino.

Al leer, al contar o al escuchar cuentos en voz alta también estamos repitiendo un ritual muy antiguo que ha cumplido un papel fundamental en la historia de la civilización: hacer comunidad Alrededor de esos cuentos se han reunido las culturas, las épocas y las generaciones para decirnos que somos uno solo los japoneses, los alemanes y los mexicanos; aquellos que vivieron en el siglo XVII y nosotros que leemos un cuento en internet; los abuelos, los padres y los hijos. Los cuentos nos llenan por igual a los seres humanos, a pesar de nuestras enormes diferencias, porque todos somos, en el fondo, sus protagonistas.

Al contrario de los organismos vivos, que nacen, se reproducen y mueren, los cuentos, que surgen colmados de fertilidad, pueden ser inmortales. En especial aquellos de tradición popular que se adecúan a las circunstancias al contexto del presente en el que son contados o reescritos. Se trata de cuentos que, al reproducirlos o escucharlos os convierten en sus coautores.

Y había una vez, también, un país lleno de mitos, cuentos y leyendas que viajaron por siglos, de boca en boca, para exhibir su idea de la creación, para narrar su historia, para ofrecer su riqueza cultural, para excitar la curiosidad y llenar de sonrisas los labios. Era también un país en el que pocos de sus pobladores tenían acceso a los libros. Pero esa es una historia que ya ha empezado a cambiar. Hoy los cuentos están llegando cada vez más a rincones apartados de mi país, México. Y al encontrarse con sus lectores están cumpliendo con su papel de hacer comunidad, hacer familia y hacer individuos con mayor posibilidad de ser felices.
Francisco Hinojosa